Smullen met Sprookjes

Je kent van het verhaal van Hans en Grietje wel, want zo begint het boek (uit: Smullen van sprookjes):

Lezen jullie mee?

Achtergelaten.

Je kent vast het verhaal van Hans en Grietje nog wel.

Hans en Grietje woonden aan de rand van het bos.

Hun vader was een arme houthakker. Op een dag was er haast niets meer te eten.

Niet genoeg voor iedereen.

Dus bracht de boze stiefmoeder Hans en Grietje naar het bos.

De kinderen bleven moederziel alleen achter.

Grietje moest vreselijk huilen.

Maar Hans had onderweg kiezelsteentjes gestrooid.

Zo konden ze de weg naar huis toch vinden!

De houthakker was dolblij zijn kinderen levend terug te zien.

Maar een week later was er weer niets te eten.

"Er zit niets anders op,"zei de boze stiefmoeder.

"We brengen Hans en Grietje terug naar het bos.

Anders komen we allemaal om van de honger!"

De kinderen werden nog dieper het bos ingebracht.

Dit keer strooide Hans broodkruimels in plaats van steentje.

De houtakker en zijn vrouw verdwenen met een smoes.

Toen werd het nacht.

Hans zocht het spoor en de kruimels.

Maar de vogels hadden al het brood opgegeten!

Dit keer waren Hans en Grietje echt verdwaald.

Dagenlang zwierven ze door het bos.

Wat waren ze moe...

Wat hadden ze honger...

Weet je nog dat ze toen ineens een huisje zagen?

Dat huisje met was gemaakt va brood en koek, en snoep, mmm...

De kinderen vlogen er op af.

Grietje brak een stukje van het raamkozijn.

Het was gemaakt van witte suiker.

Hans at een hoek uit de dakgoot: speculaas!

"Knibbel knabbel knuisje," klonk een krakende stem,"wie knabbelt er aan mijn huisje?"

Die stem was van een oude heks.
De kinderen antwoordden: "De wind, de wind, dat hemelse kind."
De heks had net zwarte heksen-spaghetti gemaakt.
Maar gebraden kinderen vond ze véél lekkerder.
Daarom lokte ze de kinderen naar binnen.
Ze kneep Grietje in haar arm.
Ze trok Hans aan zijn haar en stopte hem in een hok.
Om hem vet te mesten natuurlijk
Grietje bakte iedre dag twintig pannenkoeken voor haar broer.
En iedere dag kneep de oude heks in zijn vinger.
Om te voelen of Hans al vet genoeg was.
Ze wilde hem roosteren aan het spit.
Hans stak dan snel een botje door de tralies.
Zo leek het net of hij niet dikker werd.
Maar na vier weken werd de heks ongeduldig.
"En nu vreet ik hem op, vet of mager!"gilde ze.
Grietje moest onmiddelijk de oven opstoken.
Maar ze deed net of ze dat niet kon.
De heks deed voor hoe het moest.
Snel gaf slimme Grietje haar een harde duw.
Krijsend viel de heks in het vuur!

Grietje gooide de zware deur van de oven dicht.
Die ellendige heks kreeg haar verdiende loon.
En Hans en Grietje waren eindelijk vrij!
Ze vulden hun zakken met glanzende schatten.
Talloze parels en edelstenen van de heks.
En met deze kostbaarheden gingen ze op weg naar huis

Free Counter