vrijdag 19 november 2010

WELKOM SINTERKLAAS

WIJ HEBBEN WEER VOLOP SINTERKLAASBOEKEN EN MOOIE KINDERBOEKEN VOOR SINT CADEAUS

winkel open

vrijdag van 14.00 tot 17.00

en

zaterdag van 13.00 tot 16.00

Dorpsstraat 283 a te Scherpenzeel
erbg@planet.nl













zondag 15 augustus 2010

OUDE SCHOOLPLAAT (jaren 30) Midderigh-Bokhorst



Bernardina Midderigh-Bokhorst (Soerabaja (Nederlands-Indië), 31 mei 1880 – Wassenaar, 20 juni 1972) was een Nederlands aquarellist, graficus, illustrator, tekenaar en lithograaf.
Zij was getrouwd met de graficus Jean Jacques Midderigh ) Zij werd het meest bekend vanwege haar (kinder)boekillustraties, soms met eigen tekst
Daarnaast ontwierp zij wandversieringen voor school en kinderkamers ( vaak aangeboden als schoolplaten). Ook heeft zij de wandschilderingen voor het paviljoen van de tentoonstelling De Vrouw 1813-1913. gemaakt. Van talloze boeken (meest kinderboeken) was zij de illustrator en boekbandontwerper. Regelmatig worden schoolplaten van haar aangeboden. Deze platen zijn meestal in het vierkante formaat.

zaterdag 31 juli 2010

De Hut (avi 2)



Tom doet zijn schoen aan.
Poes zit op de trap.
Mam komt er aan.
“Ha, Tom!
Waar ga jij naar toe?”
“Ik ga naar Kim, Mam.
Ik ben om vier uur thuis.”

Kim staat al op de stoep.
“Waar bleef je nou?
Ik wacht al heel lang.”
Fik is bij Kim.
Kim doet Fik in de tuin.
“Ga maar naar huis, Fik!
Ik speel nu met Tom.
Kom mee, Tom.
Ik laat je iets zien.”

Tom lacht.
“Waar gaan we heen?”
Kim rent de straat uit.
Ze gaat door een plas.
Spet! Spat!
Tom rent ook door de plas.

Daar is het park.
Kim en Tom staan stil.
Tom kijkt naar Kim.
“Wat is hier dan?
Ik zie niks.”
Kim wijs naar de heg.
Ze duwt een tak weg.
“Kijk, Tom!
Hier is een gat.
Een gat in de heg.”

Kim bukt.
Ze kruipt door de heg.
Het gaat net.
Tom zit voor de heg.
“Kim!
Waar ben je?”
Kim zegt niks
Hoort ze Tom wel?

Tom kijkt in het gat.
Hij ziet Kim niet meer
“Wacht op mij, Kim!”
Maar Kim is al weg.

Tom gaat in het gat.
Brrr…
Tom ziet niets.
Het zand is nat.
“Bah!”
Zijn broek is vies.
De heg is laag.
Tom stoot zijn knie.
“Au!”
Waar is Kim nou?

Tim rilt.
De heg is dik.
Tom wil staan.
“Au!
Mijn hoofd!”
Tom is boos.

“Kim!
Ik vind er niks aan.”
Daar is Kim.
Ze pakt de arm van Tom
“Kom nou,” zegt Kim.
“Hier is het.”
Tom gaat staan.
Hij kijkt om zich heen.
Dan ziet hij iets.

Tom ziet hout.
Heel veel hout.
Een hut!
Kim wijst naar de hut.
“Durf jij in de hut, Tom?”
Tom kijkt stoer.
“Best wel!”
Hij sluipt naar de hut.
Tom gaat in de hut.
De hut is leeg.
Kim staat nog bij de heg.
Ze hoort iets.
Kraak!
Wat is dat?
De heg gaat heen en weer.
Kim ziet een schoen
De schoen is heel groot.

-


TEKEN JOUW HUT en WIN HET BOEK

Wil je weten hoe dit verhaal afloop, maak dan een mooie tekening van een hut.
Een hut door jouw bedacht.
De leukste inzending krijgt dit boek geschreven door Marion van de Coolwijk.
Prachtig geïllustreerd door Harmen van Straaten.
Stuur je tekening van jouw hut naar:
Kinderboekenwinkel het Fluwelen Konijn
Dorpsstraat 283a
3925 KD Scherpenzeel
of mail jouw hut tekening naar
erbg@planet.nl
Vermeld al je gegevens:
Naam
Leeftijd
Adres en Woonplaats
Inzenden tot en met 31 augustus 2010.

De prijswinnaar wordt begin september bekend gemaakt en krijgt het boek toegestuurd.


Een extra knutsel om te maken tijdens de vakantie


1 september 2010

Winnaar van de Hut Wedstrijd
Yoran uit Hoogezand
7 jaar



zaterdag 13 februari 2010

VAN HARTE BETERSCHAP


Van Harte Beterschap

(uit Zwijsen Schatkist Rekenen Voorleesboek)



Thema: Ziek zijn
‘Volgens mij ben ik weer beter,’ zei konijn, toen ze ’s morgens wakker werd.
Zij was een paar weken ziek geweest, maar nu voelde ze zich weer prima.
‘Heerlijk,’ zei konijn tevreden. ’Het is werkelijk verrukkelijk om gezond te zijn.
’Ze keek vanuit haar bed in het rond.
Overal stonden bloemen en kleine cadeautjes.
En aan de muur hingen prachtige kaarten. Van Harte Beterschap stond er op elke kaart.
‘Wat heb ik toch aardige vrienden,’ dacht konijn ontroerd.
Egel was elke dag gekomen om op te ruimen en af te wassen.
Haas had de boodschappen voor haar gedaan.
Specht had haar ramen gelapt. En kikker kwam elke avond een verhaaltje voorlezen.
Nu was dat allemaal niet meer nodig.
‘Gelukkig maar,’ dacht konijn.
‘Maar ik wil hen wel heel graag bedanken.
Ze hebben zoveel voor mij gedaan!
Vanmiddag vraag ik al mijn vrienden op de thee en dan trakteer ik op iets lekkers.’
Konijn dacht heel lang na. En toen wist ze het!
Ze zou op worteltjes trakteren. Lekkere gezonde worteltjes. ‘ Wat een uitstekend idee van me,’ zei konijn een beetje trots.
Op dat moment kwam specht aanvliegen. ‘Gaat het een beetje?’ Vroeg hij bezorgd.
‘Gelukkig wel,’ zei konijn opgewekt, ‘ik voel me weer uitstekend’.
'Maar dat is fantastisch’ zei specht vrolijk.
‘Dat is het zeker’ knikte konijn.
‘En om het te vieren, wil ik al mijn vrienden vanmiddag voor de thee uitnodigen.
Zou jij het willen vragen?’
‘Maar natuurlijk. Ik ga meteen,’ lachte specht en vloog weg.



Beantwoord de volgende vragen:


Vragen:
1. Welke dieren hebben konijn geholpen toen ze ziek was?
2. Hoeveel vrienden heeft konijn?
3. Hoeveel theekopjes moet konijn klaarzetten
4. Denk je dat alle dieren worteltjes lekker vinden?
5. Wie moet de specht allemaal gaan uitnodigen? Hoeveel dieren zijn dat?



Mail de antwoorden naar kinderboekenwinkel Het Fluwelen Konijn erbg@planet.nl

Je krijgt uiteraard bericht terug, met de goede antwoorden.
Als alle antwoorden goed zijn ontvang je een leuke verrassing.

zaterdag 16 januari 2010

Jip en Janneke









Een sneeuwman met een bezem
(door annie m.g. Schmidt, uit Jip en Janneke)




Vader, hoe maak je een sneeuwman? Vraagt Jip.
Ik zal jullie helpen, zegt vader.
Hij haalt een schop uit de schuur.En Jip krijgt een klein schopje. En Janneke ook.
En dan werken zij heel hard.
Koud, zegt Janneke. Mijn handen prikken.
Dat gaat wel over, zegt vader. Hard werken.
Eindelijk is de sneeuwman klaar.
Hij heeft een hoed op. En hij heeft een bezem. En een oranje neus. Want zijn neus is een winterpeen.
Dag man, zegt Janneke. Maar de man zegt niets.
Als je van sneeuw bent zeg je niet veel.
Moeder, roept Jip, kom eens kijken. En moeder komt kijken.
Wat een grote witte man, zegt zij. Ik ben er bang voor.
Hu, straks bijt hij.
Janneke moet erom lachen.

En dan gaat zij op het sleetje zitten.
Jip moet trekken. Ze gaan de helling op.
Het is erg zwaar voor Jip. En het is zo glad.
Boem, daar valt hij. En het sleetje gaat achteruit, met een vaart.
En Jip wordt meegetrokken, op zijn buik naar beneden.







Nog eens roept Janneke.Het is zo fijn, dat er sneeuw ligt. Ze glijden de hele dag.






Maar de volgende morgen is het allemaal weg. De grond is weer zwart.
Het regent. Jip en Janneke gaan naar de sneeuwman kijken.
Het is alleen nog maar een vies hoopje. En de hoed ligt op de grond.
De neus ook. Arme sneeuwman.

Vraag over Jip en Janneke:
Zijn Jip en Janneke:
O een tweeling
O broer en zus
O buurjongen en buurmeisje

KLEURPLAAT SNEEUWMAN